در سالها گذشته، یکی از بیماریهایی است که به کرات درباره آن شنیدهایم، بیماری ام اس است. با نسیم حیات همراه باشید. – ام اس یکی از بیماریهای عصبی است که میتواند آسیبهای زیادی داشته باشد. شایعات زیادی درباره این بیماری وجود دارد و اطلاعات پزشکی کمی درباره آن وجود دارد. لذا ما به توضیح کامل این بیماری خواهیم پرداخت. این بیماری یک اختلال مزمن است که درمان کامل و قطعی ندارد. ام اس در سالهای گذشته افزایش پیدا کرده اند و به همین دلیل است که صحبت درباره آنها افزایش یافته است. در این مقاله ابتدا بررسی خواهیم کرد که ام اس چیست و به علائم بیماری ام اس، دلایل ام اس و راهکارهای درمان بیماری ام اس خواهیم پرداخت. با نسیم حیات همراه باشید.
محتوا
ام اس چیست؟
ام اس یا به عبارتی مولتیپل اسکلروزیس، یک بیماری مزمن است که در واقع قسمت مرکزی سیستم عصبی را ناتوان کرده و به آن آسیب میزند. سیستم عصبی مرکزی در واقع نخاع و مغز هستند که در این بیماری مزمن ابعاد آسیب آنها میتواند بسیار گسترده باشد. سیستم عصبی مرکزی در واقع نخاع و مغز هستند. ابعاد این بیماری مزمن میتواند بسیار گسترده باشد. ام اس در واقع از اختلال در سیستمهای مغزی ناشی میشود. برای درک بهتر عملکرد این بیماری و درمان ام اس باید فهمید، اختلالی که باعث این بیماری میشود، چیست. این بیماری میتواند زندگی فرد را به کلی مختل کند یا برعکس، در ساز و کاری بسیار مناسب، هیچ آسیبی به زندگی روزمره فرد نمیزند.
عوامل موثر در ام اس
با توجه به اینکه هیچ دلیل اصلی برای بیماری ام اس وجود ندارد، نمیتوان به صورت قطعی گفت که این بیماری با عوامل مختلفی ایجاد میشود. با این حال بر اساس تحقیقاتی که دانشگاههای مختلف انجام داده اند، برخی عوامل احتمال ابتلا به بیماری ام اس را افزایش میدهد. یکی از مهمترین احتمال بیماری را افزایش دهد. تعداد بیمارانی که سابقه خانوادگی در بیماریهای ایمنی دارند یک تا سه درصد افزایش یابد. علاوه بر این عواملی مانند کمبود ویتامین دی و یا سیگار کشیدن میتوانند احتمال ابتلای فرد را به بیماری ام اس افزایش میدهد.
عملکرد بیماری ام اس
زمانی ام اس زمانی ایجاد میشود که سیستم ایمنی بدن غشای میلین را از دست میدهد. میلین یک لایه چربی است که میتواند از رشتههای عصبی تعامل کمی وجود داشته باشد و عملکرد این اعضا به حداقل برسد. این نوع بیماری ایمنی میتواند آسیبهای جدی بر افراد دارد که درمان آن نیز به آسانی ممکن نخواهد بود. این بیماری میتواند به رشتههای عصبی آسیب بزند و در نهایت منجر به از بین رفتن یا زوال اعصاب شود. این مشکل میتواند اختلالات زیادی در سیستمهای اعصاب در بدن باشد.
تشخیص ام اس
اختلال ام اس مزمن است و به سیستم ایمنی بدن آسیب میزند. به عبارتی علائم ام اس میتواند شبیه به هر بیماری در مورد سیستم ایمنی باشد و پزشکان به سختی میتوانند از روی علائم قابل تشخیص باشد. مهم است بدانیم واقعیت این است که هیچ آزمایش خاصی برای تشخیص بیماری ام اس وجود ندارد. به همین دلیل است که پزشک تمام بیماریهای سیستمی ایمنی را رد کرد، میتواند تصور کند که فرد مبتلا به ام اس است. برای تشخیص بیماری ام آر آی، نوار اعصاب و چکاپ مایع نخاعی نیز استفاده میشود. پزشکان همچنین از آزمایش خون، ارزیابی آب نخاع، ام آر آی برای تشخیص مایعات مغزی و ارزیابی بینایی استفاده میکنند تا ام اس را در بیمار تشخیص دهد. در نهایت متخصصان زیادی هستند که به راحتی میتوانند با انجام دادن چندین آزمایش و مصاحبه حضوری با بیمار میتوانند بیماری را به راحتی تشخیص دهند.
انواع ام اس
در بسیاری از موارد پزشک بعد از وخیم شدن اوضاع بدن آن را بررسی میکند و به وجود بیماری پی میبرد. به همین دلیل است که متخصصان بیماری ام اس را به سه دسته مختلف تقسیم میکنند. دسته اول : عوامل اولیه، ام اس خوش خیم به عنوان دسته دوم و در نهایت ام اس بد خیم به عنوان شدیدترین حالت اختلال است.
عوامل اولیه
عوامل اولیه این بیماری شامل ضعف و بی حسی است. در بسیاری از موارد بیمار در بخشهای از بدن خود احساس فلجی و بی حسی میکند. در بعضی مواقع نیز احساس ضعف بیمار را آزار میدهد. زمانی که بیمار ضعف دارد، بیمار، بدن خود را به سختی حس میکند و نمیتواند آن را تکان دهد. لرزیدن و احساس گزگز از دیگر عوامل اولیه ام اس هستند. بیمار احساس ناهماهنگی هم دارد و در نقاط مختلفی احساس سوزش دارد. کاهش بینایی هم در بسیاری از بیماران مبتلا به ام اس رایج است.
همانطور که گفته شد ام اس به صورت اصلی به رشتههای عصبی آسیب میزند. لذا طبیعی است که این بیماری در فرد علائم حرکتی به جا بگذارد. فرد بیمار تعادل خود را از دست میدهد و آزار میبیند. این علائم به صورت کلی ناشی از ضعیف شدن یا آسیب دیدن رشتههای عصبی متصل به نخاع اند.
علائم ام اس خوش خیم و بدخیم
در شرایطی که ام اس در فرد مبتلا علائمی مشابه با علائم اولیه و بدخیم داشته باشد اما پیشروی بیماری در بدن متوقف شده باشد. با ام اس خوش خیم دست و پنجه نرم میکنیم. در وضعیتی که فرد به ام اس خوش خیم مبتلاست، بیمار درد حس نمیکند و علائم اختلال تشدید یا عود نمیکنند. وضعیت بدخیم با تشدید و پیشروی همراه است و علائم هر دو تقریبا مشبه است. افتادن و اخلالات گوارشی را علامت ام اس نظر می گیرند. علاوه بر این بسیاری از بیماران دچار ضعف شدید در نواحی پایینی بدن مثل پاها میشوند. در برخی موارد بیمار دچار علائم روانی مانند پارانویا و یا دوقطبی میشود.
انواع ام اس
ام اس انواع مختلفی دارد که در هر یک، علائم و شرایط مختلفی دارند. حالت عودکننده، نوعی از بیماری است که در آن اپیزودهای عود کننده فرد علائم زیادی خواهد داشت و از طرفی در وضعیت بهبودی قرار میگیرد. ام اس پیشرونده ثانویه دائما وخیم میشود. نوع اولیه این بیماری کم کم وخیم میشود. در ام اس بدخیم، وضعیت جسمانی فرد مدام بدتر میشود. این حالت میتواند سلامت فرد را به شدت کاهش داده و در نهایت منجر به مرگ فرد شود.
درمان بیماری ام اس
ام اس یکی از بیماریهایی است که درمان قطعی ندارد. در حالت تشدید بیماری، خوردن دارو تاثیری نخواهد داشت. درمانهای در نظر گرفته شده برای این بیماری استفاده از استروئیدها و پلاسمافرزیس است. علاوه بر این داروهای تعدیل کننده نیز برای متوقف کردن پیشرفت بیماری استفاده میشود. فیزیوتراپی و دارو هم میتوانند کمک شایانی به درمان این بیماری بکنند.
در این مقاله شما با این آشنا شدید که ام اس چیست و سپس با انواع ام اس آشنا شدید و در نهایت روش تشخیص و درمان آن را مطالعه کردید. نسیم حیات اخبار پزشکی و اطلاعات پزشکی را در اختیار شما میگذاریم. با نسیم حیات همراه باشید.
منبع: healthline